Öncelikle hoş geldin Yoda
Seni aramızda gördüğümüz için sevindik. Başlamadan hatırlatayım, umarım çekilişe katılıyorsundur. Kazananlardan biri olmanı isterim
Öncelikle seni tanıyalım. Irkın nedir, kaç yaşındasın, ne kadar süredir ailenlesin?
Herkese selam, ben Yoda Yurtseven. 11.10.2020 tarih doğumlu bir erkek evladım. Irkım Fransız Bulldog. Ailem beni 34 günlük olduğum zaman aldılar. 14 Kasım tarihinden beri ailemleyim.
Aileni seviyor musun? Onlarla en çok ne yapmayı seviyorsun? En sevdiğin oyun nedir?
Ailem benim her şeyim. Onlarla yapmayı sevdiğim çok şey var aslında. En başında top koşturmayı çok seviyorum. Annem ve babam birbirlerine top atarken ben ortalarında topu yakalamaya çalışıyorum. Beni inanılmaz yoruyor ama çok keyifli. Onların beni yakalamaya çalışmasına da bayılıyorum ama beni hiç yakalayamıyorlar. Çok hızlı ve çok hareketli olduğum söylenir.
Sence yaramazlık yapıyor musun? Sizinkileri kızdırdığın oluyor mu?
Evet tabii ki yaramazlık yapıyorum ben daha küçük bir çocuğum. Bizimkiler beni çok sevdiği için kolay kolay kızamıyorlar. Onlara bir bakış atıyorum kızacakları zaman, hemen yumuşuyorlar zaten. Bakışımla bile etkileyemediğim tek bir durum var. Pedim dışında bir yere tuvaletimi yaptığımda annem çıldırıyor
Instagram’da da varsın sanırım. Hesap adın neydi? Aktif olarak bir şeyler paylaşıyorsun, görüyorum.
İnstagram kullanmayı çok seviyorum. Annem harika fotoğraflarımı çekiyor, hemen paylaşıyorum. Hesap adım: @_mr.yodaa Takipte kalın…
Hayatında “bu benim için dönüm noktası oldu” veya “bu benim için çok önemli” dediğin bir anın var mı?
Ailem beni almadan önce, kız kardeşim ve annem ile küçük bir karton kutuda kalıyorduk. İnanabiliyor musunuz tuvaletimizi bile yaptığımız kartonda uyuyorduk. Aileme geldiğimde zaten hastaydım. Beni küçük alma sebeplerinden bir tanesi de beni o durumda orada bırakmak istememeleri. Çok üşüyordum, burunlarım akıyordu. İlk evime geldiğimde kusmaya başladım, üşütmüştüm. Ailem bana o kadar iyi baktı ki, hep üzerime titrediler. Onlar sayesinde şuan çok sağlıklıyım. Yediğim önümde, yemediğim arkamda Annem ve babam işe gittiklerinde beni anneanneme bırakıyorlar. Anneannemle vakit geçirmek benim için çok önemli Çünkü bana bol bol mama, kefir ve elma veriyor. Annem, babam duymasın. Bunlar hep kaçamak
Son olarak, bu kısmı sana bırakıyorum. Dilediğin şeyden bahsetmek istersen lütfen paylaş. Pandemi nedeniyle bir araya gelemiyoruz belki ama en kısa zamanda
Ben henüz daha dışarıya çıkamadım. Dışarısının nasıl bir yer olduğunu çok merak ediyorum. Annem ve babam beni balkondan, pencereden baktırıyor. O zaman bile çok heyecanlanıyorum. Biz İzmir’de yaşıyoruz. Şuan havalar burada soğuk ve yağmurlu. Üşümemden korktukları için, Mart ayı gibi dışarı çıkabileceğimi söylüyorlar. Onların bana olan bu ilgisi çok şahane.. Onları çok sevdiğimi buradan sizin aracılığınız ile söylemek istiyorum. İyi ki benim ailem siz oldunuz . Harika, güzel bir annem, enerjik yakışıklı bir babam var. Umarım ileri zamanlarda bana bir kardeş yaparlar. Çocuklarla çok iyi anlaştığımı zaten biliyorlar. Şimdi bunu söyledim diye hemen değil, önce ben ilginize doyacağım çok daha sonra Sizi seviyorum ailem. Yazımı okuyan herkese buradan teşekkür ediyorum. Pandemi sonrası görüşmek üzere dostlarım. Hoşçakalın…
Yorum Bırak
Yorum Bırakmak için giriş yapınız