Alman Çoban Köpeği

Alman Çoban Köpeği Hakkında Önemli Noktalar

• Alman Çoban Köpekleri sık sık ve uzun süre yalnız kalamazlar. Yalnız bırakıldıklarında endişeli veya sıkılgan olabilirler ve bunu olumsuz davranışlar sergileyerek ifade ederler; havlama, çiğneme ve kazma gibi.
• Alman Çoban Köpekleri aktif ve zeki köpeklerdir. Zihinleri ve bedenleri daima meşgul olmalı. Günlük egzersiz gerektirirler.
• Alman Çoban Köpekleri yabancılara karşı soğuk ve şüpheci olabilir. Küçük yaşta sosyalleşme önerilir.
• Tüy dökerler, bu yüzden takma isimleri "German shedder"dır. Haftada birkaç kez taranmalı veya fırçalanmalıdır. Elektrikli süpürgesine alıştırmak isteyebilirsiz. Buna ihtiyacınız olacak.
• Kafes eğitimi önerilir. Köpeğinizin ev eğitimi için harika bir yol olmasının yanı sıra Alman Çoban Köpekleri'nde yaşanan ayrılık endişesinden doğan olumsuz davranışların engellenmesini sağlar.
• Alman Çoban Köpekleri iyi birer bekçi köpeği olmakla ünlüdür. Ancak hiçbir zaman zincirlenmemeli veya bağlanmamalıdır. Aksi halde bu durum köpeğinizin gerginleşmesine ve saldırgan olmasına neden olur.
• Alman Çoban Köpeği ailesiyle birlikte evin içinde yaşadığında daha mutludur. Bahçeye erişimi olması ve istediğinde bahçeye çıkarak doğal enerjisini yakması onun için en ideal yaşan biçimidir.
• Sağlıklı bir köpeğe sahip olmak için asla sorumsuz bir yetiştiriciden veya tanımadığınız pet shoplardan köpek yavrusu satın almayın. Yavru köpeklere geçebilecek genetik hastalıklardan kurtulduklarına dair testlerin yapıldığından emin olun.

Alman Çoban Köpeği'nin Tarihi

Alman Çoban Köpeği nispeten yeni bir ırktır. Varlığı 1899 yılına dayanıyor ve bunu tek bir adama borçlu: Alman süvarilerinde yüzbaşı olarak görev alan Max von Stephanitz. Max'dan yıllar önce, Almanya'daki çiftçiler Avrupa'nın geri kalanında olduğu gibi hayvan sürülerini sürmek ve onları korumak için köpeklere güveniyordu. Ona kadar kimse bölgenin çoban köpeklerini farklı bir ırk haline getirmemişti.

1898'de Max, askerlikten emekli oldu. İkinci kariyerine ve tutkusu olan işle uğraşmaya başladı: üstün bir Alman sürü köpeği yetiştirebilmek için köpek yetiştiriciliği yapmak. Max, olağanüstü çoban köpekleri için İngilizler'in yetiştirme tekniklerini inceledi, Almanya'yı dolaştı, köpek gösterilerine katıldı ve Alman tipi çoban köpeklerini gözlemledi. Max, atletik, zeki veya yetenekli birçok iyi çoban köpeği gördü. Görmediği şey, bütün özellikleri bünyesinde barındıran tek bir köpekti. 1899'da bir gün, Max bir köpek şovunu ziyaret etti ve kurt görünümlü bir köpek dikkatini çekti: "Hektor Linksrhein". Hemen köpeği satın aldı ve ismini "Horand v Grafeth" olarak değiştirdi. Köpeğin güçlü fiziği ve zekası Max'ı o kadar etkiledi ki, hemen bir topluluk kurdu: "Verein fur deutsche Schaferhunde". Bu topluluğu kurmasının asıl nedeniyse Horand'ın soyundan bir köpek bulabilmekti. 

Max bu işe ilk başladığında niyeti bir çoban köpeği geliştirmekti ancak Almanya'da endüstri o kadar hızlı ilerledi ki, bu tip bir köpeğe olan ihtiyaç azalmaya başladı. Irkın özelliklerini "iş köpeği" olarak değiştirmeye karar verdi, böylece gelecekte polis ve orduda görev alabilecekti. Orduyla iyi bağlantıları bulunan Max, Alman hükümetini bu ırkı kullanmak için ikna etti. 1. Dünya Savaşı'nda Alman Çoban Köpekleri medikal köpekler, koruyucu, kurtarıcı, tedarikçi, elçi ve nöbetçi olarak hizmet ettiler. Her ne kadar Alman Çoban Köpekleri savaştan önce ABD'ye gönderilmiş olsa da savaş sonrasına kadar popüler olmamışlardı. ABD askerleri savaş sırasında gördükleri köpeklerin cesur ve akıllı doğasından etkilenmişti. Pek çok Amerikalı asker, evlerine dönerken bu köpeklerden yanlarında götürdü. Bu köpeklerden biri, Fransa'da bombalanmış bir köpek çiftliğinden Los Angeles'lı bir şirket tarafından kurtarılan 5 günlük bir köpekti. Şirket, bu yavruyu evine götürdü, onu eğitti ve Hollywood'un en tanınmış dört bacaklı yıldızlarından birine dönüştürdü: 26 filmde oynayan ve ırkın Amerika'da popüler hale gelmesini sağlayan "Rin Tin Tin".

Müttefikler bu Alman köpeklerinden etkilenmelerine rağmen onların Alman köklerinden memnun değillerdi. Savaş zamanı Almanlar ile alakalı her şey lekelendi, kınandı ve 1917 yılında AKC ırkın adını "Çoban Köpeği" olarak değiştirdi. İngiltere'deyse, Almanya-Fransa sınır bölgesindeki Alsas-Loren baz alınarak "Alsas Kurt Köpeği" olarak değiştirildi. 1931'de Amerika'da tekrar orjinal adıyla kullanılmaya başlandı ancak 1977 yılına kadar İngiltere'de bu değişiklik yapılmadı. 

Max von Stephanitz ırkın gelişimiyle yakından ilgilenmeye devam etti ve 1922'in başlarında köpeklerde ortaya çıkan zayıf mizaç ve diş çürümesi gibi bazı özellikler fark etti. Sıkı bir kalite kontrol mekanizması geliştirdi. Herhangi bir Alman Çoban Köpeği yetiştirilmeden önce zeka, mizaç, atletizm ve sağlık hakkında çok sayıda test yapılacaktı. Diğer taraftan Amerika'da Alman Çoban Köpeği yetiştiriciliği o kadar düzenli değildi. ABD'de köpekler şovları kazanmak için yetiştirildiler ve yetiştiriciler köpeklerin yalnızca görünüşleri, yürüyüşleri veya hareket tarzıyla ilgilendiler.  

2. Dünya Savaşı'ndan sonra Amerika'daki Alman Çoban Köpekleri ciddi bir biçimde farklılık göstermeye başladı. Bir noktadan sonra ABD polis departmanları ve ordusu, Alman Çoban Köpekleri'ni ithal etmeye başladılar. Çünkü kendi ülkelerinde yetişen köpekler performans testlerini geçemediler ve genetik sağlık sorunlarından kurtulamadılar. Sadece son birkaç on yılda bunu düzeltebildiler.

Alman Çoban Köpeği'nin Boyu ve Kilosu

Alman Çoban Köpeği'nin erkeklerinin boyları omuza kadar 61 ila 66 cm, dişilerinin boyları omuza kadar 56 ila 61 cm'dir. Her ikisinin de ağırlıkları 34 ila 43 kg'dır.

Alman Çoban Köpeği'nin Karakter Özellikleri

Alman Çoban Köpeği'nin karakteri soğuk veya ilgisiz olarak tanımlanabilir ancak saldırgan asla. Çekingendir ve hemen arkadaş edinmez ancak birini bir kere arkadaşı olarak görürse ona karşı son derece sadık olur. Ailesiyle birlikteyken cana yakın ve yaklaşılabilirdir ancak bir tehdit algılarsa koruyucu davranmaktan çekinmeyecektir. Bu özellik onu mükemmel bir bekçi köpeği yapar. Son derece zeki ve eğitilebilir bir ırktır. Yapacak bir işi olmasından hoşlanır.

Alman Çoban Köpeği şüpheli birini koklayarak bulmaktan, zili çalan sağır birini uyarmaya kadar neredeyse her şeyi yapması için eğitilebilir. İyi olmadığı tek şey, uzun süre yalnız kalmaktır. İhtiyacı olan arkadaş yanında olmadan sıkılır ve gerilir. Ailesi tarafından yeterince egzersiz yaptırılmayan veya görmezden gelinen bir Alman Çoban Köpeği havlama, kazma veya çiğneme gibi istenmeyen davranışlar sergileyerek bastırılmış enerjisini ifade edecektir. 

Mizacı, kalıtım, eğitim ve sosyalleşme gibi bir dizi faktörden etkilenir. İyi huylu yavrular genellikle meraklı, eğlenceli, insanlara yaklaşmaya ve onlar tarafından tutulmaya isteklidir. Yavru seçimi yapılırken, ne kardeşlerine üstünlük kurmaya çalışan ne de köşede saklanan bir yavru seçin; en iyi seçim bu ikisinin ortasıdır. Her zaman ebeveynlerinden biriyle tanışın (genellikle anne en müsait olandır). Kendinizi rahat hissedebileceğiniz ve huy olarak size en uygun olanı seçin. Ebeveynlerinden ve akrabalarından biriyle tanışmak, köpeğin büyüdüğü zaman nasıl olacağını değerlendirmek için faydalıdır.

Her ırkta olduğu gibi Alman Çoban Köpeği'nin de küçük yaşlardan itibaren sosyalleşmeye ihtiyacı vardır. Pek çok farklı insanı, görüntüyü ve sesleri deneyimlemesi gerekir. Sosyalleşme, yavru köpeğinizin iyi huylu bir köpek olarak büyümesine yardımcı olur. Diğer köpeklerle tanıştırmak ve birbirleriyle kontrollü şekilde etkileşime girmesini sağlamak da çok faydalı olacaktır. Sosyal becerilerinin gelişmesi için köpek parklarını ziyaret etmek, köpek arkadaşlarıyla birlikte oyun oynamasını sağlamak veya birlikte keyifli yürüyüşler yapmak faydalı olacaktır.

Alman Çoban Köpeği'nin Sağlığı

Alman Çoban Köpekleri genellikle sağlıklıdır ancak tüm ırklarda olduğu gibi bazı sağlık sorunlarına eğilimlidirler. Köpeklerin hepsi bu hastalıkların herhangi birine veya hepsine yakalanmaz ancak bu ırkı düşünüyorsanız, aşağıdaki hastalıkların farkında olmanız önemlidir.

Kalça Displazisi: Kalça çıkığı olarak da bilinen bu rahatsızlık, uyluk kemiğinin kalça eklemine tam oturamamasından kaynaklanan kalıtsal bir durumdur. Kalça displazisi olan bir köpekte herhangi bir rahatsızlık belirtisi görmeyebilirsiniz. Köpek yaşlandıkça artrit gelişebilir. Görüntülenebilmesi için X-ışını taramasından yararlanılır. Kalça displazisi olan köpekler çiftleştirilmemelidir. Bir köpek yavrusu satın alıyorsanız, köpeğin anne ve babasının kalça displazisi için test edildiğini ve problemsiz olduğunun kanıtlanmasını (yazılı bir doküman ile) isteyebilirsiniz. Kalça diplazisi kalıtsaldır ancak çevresel koşullardan da tetiklenebilir; yüksek kalorili yiyeceklerle hızlı büyüme ve zıplama, atlama veya düşme sonucunda oluşabilecek yaralanmalar gibi.

Dirsek Displazisi: Kalça displazisine benzer şekildedir ve dejeneratif bir hastalıktır. Kötü biçimlenmiş ve zayıflamış bir eklem ile sonuçlanan, anormal büyümenin veya gelişme sırasında yaşanan bir sakatlıktan dolayı kaynaklandığına inanılmaktadır. Hastalığın seviyesi, durumun şiddetine göre değişir: köpek artrit geliştirebilir veya topallayabilir. Tedavi, ameliyat, kilo yönetimi, tıbbi yönetim ve anti-inflamatuar ilaçlarla mümkündür.

Gastrik Torsiyon / Gastrik Dilatasyon-Volvulus: Büyük ve derin göğüslü köpekleri etkileyebilen ve yaşamlarını tehdit eden bir durumdur. Özellikle günde tek ve büyük öğünle beslendikleri, hızlı yedikleri, yemekten sonra bol miktarda su içtikleri ve yemekten sonra kuvvetli şekilde egzersiz yapmaları durumunda ortaya çıkabilir. Yaşlı köpeklerde daha yaygındır. Mide gaz veya hava ile şişirildikten sonra bükülür. Köpek, midedeki aşırı havadan kurtulmak için kusamaz hale gelir ve kanın kalbe normal dönüşü engellenir. Kan basıncı düşer ve köpek şoka girer. Acil tıbbi müdahale olmazsa köpek ölebilir. Karnı ağrılıysa, aşırı tükürüyorsa, kusmadan yalnızca öğürüyorsa ve kalp atışları hızlanmış, huzursuz, depresif, uyuşuk veya zayıf görünüyorsa bu işaretler bir problem olabileceğini gösterir ve mümkün olan en kısa zamanda veterinerinize gitmeniz önerilir.

Alerjiler: Alerjiler köpeklerde yaygın bir rahatsızlıktır. Üç ana alerji türü vardır: bazı yiyecekleri köpek diyetinden yok ederek tedavi edilen gıda alerjileri; yatak, pire tozu, köpek şampuanları ve diğer kimyasallar gibi bir topikal maddeye reaksiyonun neden olduğu temas alerjileri; polen, toz ve küf gibi havada bulunan alerjenlerden kaynaklanan inhalan alerjileri. Tedavi, nedene göre değişir ve diyet kısıtlamaları, ilaçlar ve çevresel değişimleri içerebilir.

Ekzokrin Pankreas Yetersizliği: EPY, sindirim enzimleri üreten hücrelerin imha olması sebebiyle yaşanan pankreasın genetik bir hastalığıdır. Bunun sonucunda köpek yiyecekleri sindiremez duruma gelir. Durumun ilk belirtileri gaz, iştahsızlık, kilo kaybı ve dışkıdaki değişimdir. Köpek çok zayıf ve çok aç hale gelir. EPY basit bir kan testi ile teşhis edilebilir ve tedavisi de basittir. Tedavi için köpek mamasına pankreas enzimleri eklenir. Doğru ilaç yönetimiyle çoğu köpek iyileşir.

Alman Çoban Köpeği'nin Egzersiz İhtiyacı

Alman Çoban Köpeği çok aktif ve hareketli bir köpektir; fiziksel ve zihinsel olarak çok fazla egzersiz gerektirir. Yeterince egzersiz yapmadığı takdirde gerilebilir ve istenmeyen davranışlar sergileyebilir. Yavruyken günlük kısa yürüyüşler ve etrafı çevrili güvenli bir alanda oyun seansları düzenleyebilirsiniz. En iyi eğitimli köpeğin bile dikkati dağılabildiğinden ve her komutu yerine getiremediğinden dolayı köpeğinizin tasmasını hiçbir zaman çıkarmamanız gerektiğini unutmayın. Alman Çoban Köpeği'nin egzersiz ihtiyacı günlük 60 dakikalık aktivitelerle veya 2 ila 2.5 kilometrelik yürüyüşlerle karşılanabilir.

Alman Çoban Köpeği'nin Eğitimi

Erken sosyalleşme, köpeğinizin uygun köpek davranışlarını öğrenebilmesi için önemlidir ve köpeğinizin iyi huylu bir köpek olarak yetişmesini sağlar. Alman Çoban Köpekleri çok zeki ve olağanüstü çalışkan köpeklerdir. Tutarlılık, pozitif ve ödül bazlı eğitim mükemmel sonuçlar verecektir. Ailesine son derece bağlıdır, bu yüzden ailesiyle birlikte olduğu anlar daha mutludur. Evin içinde büyütülmeli ve aile aktivitelerine katılmalıdır.

Alman Çoban Köpeği'nin Beslenme İhtiyacı

Alman Çoban Köpeği'nin beslenme ihtiyacı için önerilen günlük miktar: Günde 3 - 4 ölçek yüksek kaliteli kuru mamayı, iki öğüne bölerek verebilirsiniz.

NOT: Köpeğinizin ne kadar yediği büyüklüğüne, yaşına, boyutlarına, yapısına, metabolizmasına ve aktivite düzeyine bağlıdır. Köpekler tıpkı insanlar gibi farklı bireylerdir ve hepsinin aynı miktarda gıdaya ihtiyacı yoktur. Son derece aktif bir köpeğin, uyuşuk bir köpeğin yediğinden daha fazlasına ihtiyaç duyacağını söylemeye muhtemelen gerek yoktur. Satın aldığınız mamanın kalitesi de fark yaratır. Mama ne kadar kaliteli olursa köpeğiniz o kadar fazla yemek isteyecektir, tersi durumlardaysa mama kasesinde kalanları göreceksiniz ve onu cezbedebilmek için kasesini sallamaya başlayacaksınız.

Köpeğinizi beslerken mamanın tamamını mama kabında bırakmak yerine, ölçerek ve iki öğüne bölerek vermeniz önerilir. Aşırı kilolu olup olmadığından emin değilseniz, göz testi ve dokunma testi yapabilirsiniz. Öncelikle ona bakın; belini görebiliyor olmalısınız. Ardından ellerinizi sırtına koyun ve baş parmaklarınız bel kemiğinde olacak şekilde, parmaklarınıza aşağı doğru yayılma hareketi uygulayın. Omurgalarını göremez ancak parmaklarınızla çok bastırmadan da hissedebiliyor olmanız gerekir. Eğer hissedemiyorsanız, daha az yemeli ve daha çok egzersiz yapmalıdır.

Alman Çoban Köpeği'nin Kürk Rengi ve Genel Bakımı

Alman Çoban Köpeği sert iklimlerde koyunları sürmek için yetiştirildi ve onu bu tip iklimlere karşı koruyabilecek orta uzunlukta, çift katman tüy yapısına sahip, kar ve yağmur geçirmez ve dikenlere karşı dayanıklı bir kürkü vardır. Kürk tipi, rengi kadar değişkendir. Bazıları uzun tüylü olabilir. Ancak ideal bir Alman Çoban Köpeği'nin orta uzunlukta tüyleri olan, çift katman tüy yapısına sahip kürkü bulunur. Dış katman yoğun ve düz tüylerden oluşur; bazen telsi ve kıvrımlı olabilir. Kürkü siyah, siyah ve krem rengi, siyah ve kırmızı, siyah ve gümüş, siyah ve taba rengi, mavi, gri, karaciğer rengi, sable, beyaz gibi renklere sahip olabilir. 

Alman Çoban Köpeği yıl boyunca tüy döker. Bu dökme, derisinden tüyleri üfleme şeklinde gerçekleşir ve sanki bir kar fırtınası gibi bir anda oldukça fazla tüyü üzerinden atar; yılda iki kez. Eğer bu ırk bir köpeğe sahip olmak istiyorsanız, siyah renk kıyafetlerinizde, beyaz renk mobilyalarınızda ve hemen hemen evin her yerinde tüy görmeye hazırlanın. Bu dökülmenin sihirli bir çözümü yok. Kabullenmek zorundasınız. Haftada iki veya üç kez fırçalamak veya taramak, dökülen tüy miktarını kontrol altında tutmanızı sağlar. Ayrıca, elektrik süpürgesini köpeğinizin canını yakmayacak ayarda kullanarak işinizi kolaylaştırabilirsiniz. Bunu denemenin en iyi yolu, öncelikle kendi üzerinizde denemektir. Eğer süpürge derinizi çekiyorsa köpeğinizin canını acıtır ancak derinizin üzerindeki tozu alabilecek kadarsa köpeğinize zarar vermeyecektir. Sık banyo yapmak, köpeğinizin tüylerinde bulunan ve onun sağlıklı kalmasına yarayan yağ tabakasını çıkarır. Bu nedenle gerekmediği sürece yıkamayın. Çoban köpeği olarak tanınmasına rağmen oldukça temiz ve kokusuz olma eğilimindedir. 

Diğer bakım ihtiyaçlarının arasında ağız hijyeni bulunmaktadır. Dişlerini, tartar birikmesi ve bakteri oluşumuna engel olmak için haftada en az iki veya üç kez fırçalayın. Diş eti hastalığını ve kötü nefesi engellemek istiyorsanız günlük fırçalama daha iyidir. Eğer bunu nasıl yapmanız gerektiğini bilmiyorsanız köpeklerin dişleri nasıl fırçalanır başlıklı içeriğimizi incelemenizi tavsiye ediyoruz.

Eğer köpeğinizin tırnakları doğal olarak yıpranmıyorsa, ayda bir veya iki kez tırnaklarını kesin. Yürürken tırnaklarının yerle temasından kaynaklanan tıkırdama seslerini duyuyorsanız çok uzunlar. Kısa ve düzgün tırnaklar daha sağlıklıdır. Sık sık patilerini kontrol edin ancak köpeklerin patileri konusunda hassas olduklarını ve nazik davranmanız gerektiğini unutmayın. Köpeklerin ayaklarında kan damarları vardır ve çok kısa keserseniz kanamaya neden olabilirsiniz. Bu gibi durumlarda bir dahaki sefere köpeğiniz tırnaklarını kesmenize izin vermeyecektir. Bu yüzden, bu konuda herhangi bir deneyiminiz yoksa veterinerinizden destek almayı düşünebilirsiniz. Bu konuda yeterince hevesliyseniz köpeklerin tırnakları nasıl kesilir başlıklı yazımızı incelemenizi tavsiye ediyoruz.

Kulaklarının her hafta, kızarıklık veya kötü kokuya karşı kontrol edilmesi gerekir. Kızarıklık veya kötü koku enfeksiyona işaret edebilir. Köpeğinizin kulaklarını kontrol ederken, enfeksiyonları önlemeye yardımcı olmak için kulaklarını nazik bir şekilde ve pH dengeli kulak temizleyicisi ile nemlendirilmiş bir pamuk topu yardımıyla temizleyin ancak kulak içerisine herhangi bir şey sokmayın. Sadece dış kulağı temizlemelisiniz. Bunu nasıl yapacağınızı bilmiyorsanız, görsellerle desteklenmiş köpeklerin kulakları nasıl temizlenir başlıklı içeriğimizi incelemenizi tavsiye ediyoruz.

Tarama sırasında cildinde, kulaklarında, burun, ağız, göz veya ayaklarda kızarıklık, iltihaplanma belirtileri veya yaralanma olup olmadığını kontrol edin. Kulakları iyi kokmalı, gözlerinde kızarıklık olmamalı, burnunda akıntı olmamalıdır. Dikkatli şekilde yapılacak haftalık muayeneniz, olası sağlık sorunlarını erken teşhis etmenize yardımcı olacaktır.

Alman Çoban Köpeği'nin Çocuklar ve Diğer Evcil Hayvanlarla Etkileşimi

İyi eğitildiği ve yavruluk döneminden itibaren çocuklara bol miktarda maruz kaldığı takdirde, Alman Çoban Köpeği çocuklar için harika bir arkadaştır. Büyük bir köpektir, bu yüzden istemeden ufak bir çocuğu yere devirebilir. Soğuk tutumu nedeniyle tanımadığı çocuklara karşı arkadaşça kuyruk sallama hareketini yapmayacaktır ama genel olarak güvenilirdir.

Her ırkta olduğu gibi çocuklara, köpeklere nasıl yaklaşacaklarını ve onlara nasıl dokunacaklarını öğretmelisiniz. Her iki tarafın da herhangi bir ısırma, kulak veya kuyruk çekme gibi hareketlerini önlemek için her zaman köpeklerle küçük çocuklar arasındaki etkileşimleri denetlemelisiniz. Çocuğunuza, yemek yerken veya uyurken herhangi bir köpeğe asla yaklaşmamasını veya köpeğin yemeğini uzaklaştırmaya çalışmaması gerektiğini öğretmelisiniz. Hiçbir köpek, herhangi bir küçük çocukla denetimsiz bir şekilde bırakılmamalıdır.

Alman Çoban Köpeği, yavruluktan itibaren kendisine öğretildiği sürece diğer köpeklerle ve evcil hayvanlarla huzur içinde yaşayabilir.